Het lef hebben om werkelijk vergankelijke kunst te maken! Iets dat zo mooi en zo kwetsbaar is en maar heel even de rol van sieraad voor de drager of draagster is, dan breekt, verbrokkelt, verkleurd… En misschien daardoor zelfs nog mooier wordt. Dat is wat ik doe.
Voor veel kunstenaars is en was de natuur altijd al een grote inspiratiebron, maar voor mij is zij mijn medium. Het licht van Rembrandt, de kleuren van Alma Tadema, Dali’s fantasie… Ik zie het allemaal om mij heen in bomen, bloemen en planten. Toch, omdat niet iedereen kijkt zoals ik kijk, inzoomend, bewust van het kleinste detail, fotografeer ik mijn werk. De prachtige nuances, het spel tussen licht en donker en de bijna dansende beweging van vormen en lijnen worden zo nog duidelijker zichtbaar.
Kunst van nu moet voor mij nog meer loskomen van het materiële. Na een ontwikkeling van meer dan veertig jaar in het kunstenaarschap is mijn doel niet langer uitsluitend creëren maar vooral zichtbaar maken. Dit zichtbaar maken doe ik ook bij AmstellandKunst, een kleurrijke vereniging, vol met verschillende gezichten en ideeën.
Samen proberen we het belang van de kunst steeds sterker naar buiten te brengen.
