Het is al lang geleden dat ik voor het eerst op een draaischijf zat, maar ik herinner me nog zo goed de kick van de draaiende klei en alles wat je daarmee kon doen. Na een lange weg begon ‘het’.
Ik zoek er nog steeds naar. Vele sessies van draaien
en laten ontstaan gaan voorbij voordat ‘het’ er is.
Wanneer staat er een verhaal met balans in vorm en functie, balans in duidelijkheid en speelsheid?
Wanneer is er de vrije verbeelding van een idee of gevoel?
Wanneer de lijnen en vlakken dansen en tegenspel geven, wanneer kleuren elkaar aanvullen en kracht geven, wanneer ze een spelletje met je spelen.
Wanneer je wilt blijven kijken, wanneer je moet lachen. Wanneer het is alsof je een kind voor zichzelf hoort zingen terwijl het met het hoofd tegen het treinraampje aanleunt. Zomaar.
Als kunstenaars bij elkaar zijn, is het leuk. Ze zijn eigen, ze zijn open, ze vullen elkaar aan, of niet. Je gaat verder in je ontwikkeling door bij elkaar te zijn. Dat is een goede reden om bij AmstellandKunst te zijn.